Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus. Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Duo Reges: constructio interrete. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.

Bork: Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem.
Frater et T.: Cuius etiam illi hortuli propinqui non memoriam solum mihi afferunt, sed ipsum videntur in conspectu meo ponere.
Si longus, levis;: Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Bork: Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.

Octavium, Marci filium, familiarem meum, confici vidi, nec
vero semel nec ad breve tempus, sed et saepe et plane diu.

Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex
Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus.

Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Est, ut dicis, inquam. Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore. Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Nihil enim hoc differt. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Sed tamen intellego quid velit.

Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?

Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Hoc non est positum in nostra actione. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.

Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus?
Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim.
Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes;
Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.

Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint.
Age, inquies, ista parva sunt.
Nam si propter voluptatem, quae est ista laus, quae possit e macello peti?
An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?

Utrum enim sit voluptas in iis rebus, quas primas secundum naturam esse diximus, necne sit ad id, quod agimus, nihil interest.